23 ธ.ค. 2552

ความหวังความฝันและการต่อสู้

ชีวิตของเด็กหนุ่มคนนึง ชีวิตในแต่ละวัน ชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อ เงินหมดงานไม่มี กระเป๋าแห้ง
ชีวิตว่างเปล่า ตัวเปล่าๆ ชีวิตกำลังริบหรี่แต่ความฝันยังไม่มีวันหมด อย่ามัวคิดถึงแต่อดีต
คิดถึงแต่อดีต ก้อไม่ต้องมีอนาคตกันพอดี ชีวิตและความฝันกำลังเริ่มต้นในไม่ช้า
ชีวิตยังมีความฝัน และความหวัง ไม่เคยลืม ยังหวังอยู่เสมอ ใช้ชีวิต อยู่อย่างมีความหวัง
อย่าหยุดเดิน วันเวลาใกล้เข้ามาทุกที

นั่งเขียนหนังสือท่ามกลาง เสียงเพลงเบาๆ ยามพลบค่ำ แสงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า
ตอนนี้ห้าโมงเย็น ความร้อนเริ่ม หายไปพร้อมกับดวงอาทิตย์เริ่มลาลับขอบฟ้า ความหนาว
คืบคลานเข้ามา อาทิตย์ ลับขอบฟ้า ทอดแสง สีสันสวยงาม กระทบกับเมฆน้อยใหญ่
กระจัดกระจาย ทั่วทั้งขอบฟ้า ความมืดคืบคลานเข้ามา ความหนาวคืบคลานเข้ามาเรื่อยๆ

หลับตาคิดถึง อดีต คิดถึงเพื่อนเก่าเพื่อนสนิท แยกย้าย ต่างคน ต่างไป แยกไปดำเนินชีวิต
ของตัวเองมองไปอนาคตเจอผู้คนมากมาย ในแต่งละวัน มองโลกในแง่ดี ยิ้มสุ้กับปัญหา
ที่รุมเร้า เมื่อเริ่มต่อสู้ ต้องมีวันสำเร็จ เมื่อสำเร็จต้องมีเจอปัญหา ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้หนี
เมื่อผ่านจุดนั้นไปได้ เมื่อเจอปัญหา อิกครั้ งก้อจะผ่านจุดนั้นไปได้ ทุกครั้งไป

ชาวจีน มือเปล่า ดิ้นรน อดทนสู้ชีวิต เก็บเล็กผสมน้อย จนมีเงินก้อน จากธุรกิจเล็กๆ
ไปสู่ธุรกิจใหญ่ ไปสุ่ ผู้มี ทรัพย์สินเงินทองมากมีเหลือเก็บ อย่าเดินหนีปัญหา อย่าคิดสั้นๆ
คิดอะไรคิดให้กว้าง มองโลกให้ไกล ใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความหวัง
จุดประกายให้ชีวิตอยู่เสมอ

ล้มเหลว ต้องรุ้จักลุก ต้องรู้จักยืนด้วยขาของตัวเอง เมือยืนด้วยต้วเองแล้ว วันนั้นคือ
วันที่น่าภูมิใจที่สุด มแจะล้มกี่ครั้ง ก้อต้องลุก ถ้าคุณไม่รู้จักสุ้ คุณก็จะต้องเป็นผู้แพ้ตลอดไป
ไม่มีใครทำให้ตัวเราด้อยค่าได้นอกจากตัวของเราเอง

write by djrocky
d/m/y : 9 /10/2009
Time:10.54 น.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น