24 ธ.ค. 2552

พี่ชายที่แสนดี


กาลครั้งนึง นานมาแล้ว ไม่ได้นานเท่าใหร่เนอะ มีเด็กน้อยอยู่ 2คน น้องสาว คือต๋อมแต๋ม
กับพี่ชาย คือมุด กำลังเก็บดอกไม้เอะดอกอะไรนะ ดอกกุหลาบสีขาว ที่ปลุกไว้ อยู่ในสวน
หลังบ้าน บ้านไม้สีขาว บ้านหลังนี้มีชื่อว่า บ้านกุหลาบขาวต๋อมแต๋ม กำลังเก็บดอกกุหลาบ
ใส่กระเช้าสีขาว ได้ไปหลายดอกแล้ว จะนำไปใส่ในแจกกัน

ในห้องพี่ชาย ในห้อง นอนห้องครัว ห้องนั่งเล่น ให้ทั้งบ้านเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอก
กุหลาบสีขาวที่โชยกลิ่นหอมมาแต่ไกล
ส่วน มุด ใครง่ะ ไม่รู้ดิ ก้อกำลังนั่งวาดรูปให้น้องสาวที่น่ารักของตัวเองอยู่ครูใหญ่
เสร็จแล้วก้อเดินไปหน้าบ้าน หมอกจาง อากาสหนาวหน่อยๆ เดินสูดลมหายใจ อากาส

ที่แสนสดชื่นกลิ่นหอมกุหลาบขาว....................... ช่างสดชื่น เสียจิง

***************
ต๋อมแต๋ม เก็บดอกไม้ใส่กระเช้าจนเต็ม กำลังจะเดินเอากุหลาบขาวไปเก็บใส่แจกันสีขาว
"ช่วยด้วยยยยยยยยยยยย

********************
มุดได้ยินเสียง เหมือนใครขอความช่วยเหลือ ใช่ ได้ยินมาจากหลังบ้าน ใช่น้องสาวแน่เลย
มุดวิ่ง ไปยังหลังบ้าน ก้อเห็นดอกกุหลาบสีขาวกระจัดกระจายเต็มไปหมด หันไปอิกทาง

มองเห็นงูตัวใหญ่กำลังจะ ฉก น้องสาวอยุ่รอมร่อ........ ด้วยความกลัวว่าน้องสาวจะเป็น
อะไรไป พี่ชายเลย วิ่งไปขวาง งูตัวนั้นเลย ฉกโดนพี่ชาย ตรงแขนข้างหนึ่ง น้องสาวตกใจ
จึงลุกขึ้นมาดูพี่ชาย

พี่ชายถูกงูกัด.. น้องสาววิ่งไปยังบ้านใกล้เคียง ป่าวบอกร้องเรียก วิ่งไป ร้องไห้ไป
"ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย พี่ชายหนู ถูกงูกัด ช่วยพี่ชายหนูด้วยค่ะ" ต๋อมแต๋ม ป่าวบอก
ชาวบ้านแถบนั้นด้วยความตกใจ กลัวพี่ชายจะเป็นอะไรไป

"ใครเป็นอะไรหนู" ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกำลัง ปลุกพืช ผักผลไม้ใกล้ๆ
กันถามด้วยความเป็นห่วง
"พี่หนูถูกงูกัด ช่วยพี่หนูด้วย" แล้วต๋อมแต๋มก้อวิ่งนำหน้า ชาวบ้าน วิ่งตามกันไปติดๆ
จนถึง ตัวพี่ชาย

พี่ชายที่กำลังจะไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว..........ชาวบ้านคนนึง เดินไปหาเชือก เส้นหนึ่ง
มามัด แขน ของมุดไว้
ชาวบ้านคนนึงขับรถมารออยู่แล้ว ก้อยกตัวขึ้นกระบะหลัง พามุดไปส่ง โรงพยาบาล
ที่ไกลออกไปสองกิโล

ส่วนต๋อมแต๋มจับมือพี่ชายกำแน่น ร้องไห้ พี่ชายเปนห่วงน้องสาว ร้องไห้ออกมา
กำลังจะไม่ไหว

จนถึงรพ บุรุษพยาบาลนำมุดลงจากรถ พาเขาไปยัง ห้องพยาบาล
ใครเอางู มาด้วยใหมค่ะ พยาบาลคนนึงถาม อยากว่ารู้งุชนิดใหนกัน
"อยุ่นี่ครับ" ชาวบ้านคนนึง จับใส่กระสอบ มาให้ด้วย แล้วก้อยื่นให้พยาบาลไป

มุดอยู่ในห้องพยาบาล หลาย ชมแล้ว น้องสาว ยังคอยพี่ชายด้วยความเป็นห่วง
จนหมอคนนึงออกมาจากห้องพยาบาล

"พี่ชายหนูเป็นยังงัยบ้างคะ" ต๋อมแต๋ม ถามด้วยความเป็นห่วงพี่ชาย ถามไป สะอื้นร้องไห้ไป
"ปลอดภัยแล้วคับ ไม่เป็นต้องเป็นห่วงนะหนูนะ" คุณหมอตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มยินดี
แล้วก้อเดินไปยังอิกทางหนึ่ง
ต๋อมแต๋มเข้าไปหาพี่ชาย พี่ชายที่ยังหลับไหลยัง ไม่ตื่นเลย ต๋อมแต๋มเดินไปนั่งบนเก้าอี้....
มองดูพี่ชาย.............แล้วกอดพี่ชายด้วยความเป็นห่วง จนหลับไป

*****************
ต๋อมแต๋มรุ้สึกเหมือนมีใครมาลุบผม เบาๆ มือแตะไหล่ ลุบผมเบาๆ
"น้องสาว น้องสาว เป็นยังงัยบ้างล่ะ" ต๋อมแต๋มตื่นขึ้นมา ก้อมองเห็นพี่ ยิ้ม กำลังมอง
น้องสาว คนดี

"พี่ชายเป็นยังงัยบ้างคะ" ต๋อมแต๋มถามพี่ชายด้วยความเป็นห่วง
" พี่ไม่เป็นไรหรอก

น้องสาวร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงพี่ชาย น้องสาวเข้าไปกอดพี่ชาย พร้อมกับร่ำให้

อย่างไม่อายใคร
"ขี้แงจังนะเรา" พี่ชายยิ้ม ล้อน้องสาว พร้อมกับกอดนอ้งสาว ด้วยความสุข สดชื่น
ยินดี

******************************* จบแล้วคับละครน้ำเน่าของผม************************************

Write by นายขี้บ่น
d/m/y : 9 /10/2009
Time : 9.08 น.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น