ทะเลาะกับแฟน พ่อแม่เลาะกัน ทะเลาะกับพี่ชาย ทะเลาะกับพี่สาว ทะเลาะ
กับป้า น้า อา ปู่ย่าตายาย ทะเลาะทำไม มันเป็นเรื่องที่น่าปวดหัว ทะเลาะแล้ว
เป็นยังงัย ทะเลาะแล้วก็โกรธกัน บางทีก็เกลียดกันไปเลย แล้วก็อาจจะโกรธไป
หลายวัน หรือหลายเดือนก็ไม่รู้
อ้วนไป ผอมไป ขาวไป ดำไป เตี้ยไป อยากสูง ไปผ่าตัดศัลยกรรมกระดูก ซื้อยาดีๆ
มากินเพื่อ,kเพิ่มความสูง ผิวไม่ค่อยขาวเลย อยากขาวชมพูๆ ก็สถาบันเสริมความงาม
อ้วน ก็กินยาลดความอ้วนกันไป ไม่ดีเลย ผอมก็กินเอาๆ ก็ไม่อยากผอม คนผอม
อยากอ้วน คนอ้วนอยากผอม คนขาวอยากดำ คนดำอยากขาว
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนแล้วแต่ถูกสร้างมาด้วยความพอดีและสมดุล เส้นทาง
สายกลาง ทำไมไม่ลองเดินบนถนน เดินบนเส้นทางสายกลางดูบ้าง พูดง่าย แต่ทำยาก
มันก็เหมือนกันกับความดี ใครๆก็บอกว่าทำยาก ยิ่งกว่าไปทำในสิ่งที่ไม่ดี สิ่งที่ไม่ดี
ทำได้ง่าย แต่สิ่งที่ดี ความดีทำอยากยิ่งกว่าไม่รู้กี่เท่า
แต่สังคมของเราจะอยู่ได้ ต้องมีคนดีมาช่วยสร้างสรรค์สังคมด้วยเช่นเดียวกัน คุณ
ก็ทำในสิ่งทีดีได้ ทุกคนสามารถทำความดี สามารถทำในสิ่งที่ดีได้
อากาศร้อนเปิดแอร์ อากาศหนาวอาบน้ำอุ่น เคยคิดถึงเส้นทางสายกลางหรือเปล่า
เส้นทางแห่ง ความสุขกาย สุขใจ
จะทำอะไรก็ทำอย่างพอดีๆ รักแต่พอดี ทำงานแต่พอดี ใช้จ่ายอย่างพอดี ท่องเที่ยว
ไปอย่างพอดีๆ ไม่แปลกที่คนเราต้องให้รางวัล กับตัวเองบ้าง เหงาๆเบื่อๆ ก็ออกไป
เที่ยว ออกไปขับรถเล่นกินลมบ้าง ทุกอย่างอยู่ที่ความพอดี ชีวิตถึงมีความสุข
อย่าคิดมาก คิดแค่พอดี อย่าตีตนไปก่อนไข้
สิ่งใดที่ยังไม่เกิด ก็อย่าไปร้อนรน อย่าไปทุกร้อน อย่าไปกังวล ถึงเวลาปัญหาอาจ
จะแก้ได้ด้วยตัวมันเอง ปล่อยวาง คิดแค่กลางๆ เดินสายกลาง ลองทำทุกอย่างแบบ
กลางๆ ชอบแบบกลางๆ เหมือนกับ ความรัก เผื่อไว้ คือเผื่อไว้ อาจจะสมหวังหรือ
อาจจะผิดหวังก็ได้ ถึงวันนึงอาจจะผิดหวัง มันอาจจะไม่ต้องเจ็บปวดมากมาย
ลองซิ ลองทำทุกอย่างแบบกลางๆ เดินสายกลาง กินแต่พอดี พออิ่ม ก็คงไม่อ้วน
แต่คงว่าไม่ได้ เพราะคนเราไม่เหมือนกัน อย่างผมซิกินเอาๆ แต่ทำไมไม่อ้วน
ทั้งๆที่อยากอ้วน อยากทำน้ำหนักให้ได้อีกซัก 10 กิโล แต่มันก็ยังไม่ถึงซักที
แต่คนที่ไม่อยากอ้วนกลับ ขึ้นเอาๆ แต่คนเรา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปัจจัย รูปลักษณ์
ภายนอกเสมอไป ใกล้จะ 6 โมงเย็น แสงตะวันไกล้จะลาลับขอบฟ้า
หลายคน มีชีวิตที่ทุกข์ร้อน เดือดเนื้อร้อนใจอยู่ตลอดเวลา ด้วยความไม่พอดี ขาด
การใช้ชีวิตแบบสายกลาง ร่ำรวย แล้วก็ยังไม่เคยพอ สะกดคำว่าความพอดีไม่เป็น
ความพอเพียง คงจะพอเพียงได้ ถ้าหากมีอยู่บ้างแล้ว
แต่คนที่จนตรอก คนจนๆ จะสะกดคำว่า พอเพียงได้อย่างไร แต่บางคนก็อยู่ได้กับ
ชีวิตที่พอดี พอเพียง ใช้จ่ายเท่าที่มี มันก็คงพอเพียงได้ ถ้าเป็นชีวิตในชนบท
ชีวิตในต่างจังหวัด เพราะไม่ต้องใช้จ่ายอะไรมากมาย บางวันแทบไม่ต้องใช้เงิน
หากว่าไม่ได้ออกไปใหน อย่างมากก็แค่ซื้อกับขงกับข้าว
น้ำไม่ต้องซื้อ บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวก็ยังไม่ต้องซื้อ แถมอยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตา
แต่ใช่ว่าชีวิตคนเราจะเหมือนกัน ทุกคนต่างก็ต้องดิ้นรนเพื่อตัวเองหรือเพื่อครอบ
ครัว เพื่อคนที่ตัวเองรัก ก็ไม่แปลกคนเราทุกคน ต่างก็อยากได้อยากมีกันทุกคน
ใครบ้างไม่อยากรวย ใครบ้างไม่อยากมี ใครบ้างละไม่อยากสบาย
แต่บางทีอาจจะเหนื่อย กับชีวิตที่ไม่พอดี ชีวิตที่ขาดเส้นทางสายกลาง ถ้าเหนื่อย
ก็ลองหันมาทางสายกลางบ้างก็ได้ อาจจะค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆปรับตัวไป
ชีวิตที่วุ่นวาย อาจจะทุเลาลงบ้าง ลองมาเดินสายกลางแล้ว ชีวิตอาจจะมีความ
สุขมากขึ้นเป็นได้
หกโมงเย็นกว่าๆ ลองคิดดูนะ ถ้าเรารู้จักรักใคร แบบพอดี ใช้ชีวิตแบบพอดี ใช้
ชีวิตแบบสบาย ไม่ต้องเครียดมาก ปล่อยวางบ้าง หนทางแห่งความของชีวิตก็
คงอยู่ไม่ไกล ขอบคุณนะครับ ที่อดทนอ่านจนมาถึงตรงนี้ สู้ๆ เหมือนเดิมนะครับ
อันความรักเป็นสิ่งที่ดี สวรรค์สร้างให้คนเราเกิดมาเพื่อรักกัน..แต่คนเรานี่ก็แปลก??มักดิ้นรนเพื่อได้มาสิ่งที่ตัวเองต้องการ คนบางคนยอมเจ็บยอมทรมานตัวเอง เพื่อได้สิ่งที่ตัวเองรักสิ่งที่ตัวเองปราถนามาครอบครอง (นั่นหรือคือความสุขที่แท้จริง???)ลองหันมาถามตัวเอง เราสมควรปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างให้มันไปอยู่ในสมดุลที่มันควรจะเป็น..หรือว่ายื้อมันให้อยู่กับเราต่อไป โดยที่ไม่เกิดประโยชน์รัยขึ้นมา ..มีแต่จะทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ซะป่าว..และนั่นคือเรื่องจริง..ฝืนความเป็นจริงไปก็เจ็บเปล่า สู้ปล่อยวางจะดีกว่า??? ว่าไหม?
ตอบลบ