22 พ.ค. 2553

ช่วงนี้อากาศดีมาก


หลังจากเมษา ย่างกรายเข้ามา อากาศก็แสน อบอ้าว ร้อนซะเหลือเกิน ช่วงนี้ฝน
เริ่มตก แถมตกค่อนข้างจะบ่อย ทางใต้ตอนนี้ชุ่มฉ่ำไปหมด ดีใจจัง จากที่ก่อนนหน้า
นั่นอากาศร้อนเหลือเกินครับ แต่ละวันแทบจะอยู่กันไม่ได้ นี่ขนาดตอนกลางคืน
ไม่ห่มผ้าก็ยังนอนหลับสบาย เพราะอากาศมันไม่หนาว

19 พ.ค. 2553

หยุดเสียที................



สถานการณ์บ้านเมือง ณ ตอนนี้ กำลังทวีความรุนแรงขึ้นทุกที พลพรรคเสื้อหลากสี
เริ่มเงียบ เสื้อดำเดินว่อนเต็มท้องถนน  ทหารหลายนาย เฝ้าดูเหตุการณ์อย่างระแวดระวัง
เป็นคนไทยเหมือนกัน ไม่ควรแบ่งฝักแบ่งฝ่าย เสื้อแดงเสนอเงื่อนไขปรองดอง
 ก่อนรัฐบาลจะสลายการชุมนุม ตอนนี้เริ่มปวดหัว มีหลายฝ่ายเหลือเกิน

8 พ.ค. 2553

จงอย่าหยุดเ้ดิน 2



ความคิดดีๆ มักจะถูกนำมาลองผิดลองถูก ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือน โฆษณาที่เขาบอก
นักประดิษฐ์หลอดไฟ ทดลองประดิษฐ์หลอดไฟ ตั้ง 2000 ครั้ง จนกลายมาเป็นผู้ที่
ประดิษฐ์หลอดไฟ ได้สำเร็จเป็นคนแรกของโลก ผมว่าหลายคนกำลังคิดอยู่
เหมือนกัน ว่าตัวเองจะทำอะไรแบบไหน ลองคิดซิครับ

7 พ.ค. 2553

จงอย่าหยุดเดิน

โลกใบกลมๆใบนี้มีอะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้เสมอ อย่าย่ำอยู่กับที่
รังแต่อยู่กับที่ ไม่ก่อให้เกิดการพัฒนา อายุไม่สำคัญ สำคัญที่่กล้าที่จะทำหรือไม่
กล้าที่จะคิด กล้าที่จะลงมือทำหรือเปล่า ถ้าได้แต่คิด แล้วไม่ลงมือทำทุกอย่างก็จบ
อะไรที่คุณบอกว่า เป็นไม่ได้ ไม่จริง เชื่อเถอะครับว่าอะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

2 พ.ค. 2553

ไดอารี่ เรื่องราวและกาลเวลา

ทุกวันผมจะตื่นแต่เช้า ประมาณ หกโมงเช้า เลยนิดๆ หรืออาจจะไม่ถึงหกโมง

ผมตื่นมาละหมาดเป็นกิจวัตรประจำวัน มันทำให้ผมตื่นเช้า มันทำให้ได้เห็น
ได้สัมผัสอากาศดีๆในยามเช้า ก่อนใครๆ ซึ่งในยามนี้หลายคนคงกำลังนอน
อยู่ แล้วคงลุกขึ้นจากเตียงเอาก็คงประมาณ ใกล้จะ 7 โมงเช้าหรือ 7 โมงครึ่ง

1 พ.ค. 2553

บล็อกโดนแบน (เซงไปพักใหญ่)

ค่อนข้างเซงไปพักใหญ่ นี่ผมกะว่าจะไปจดโดเมน .com แล้วนะครับแต่ลองมา
เปิดดูอีกที  อ้าวมาได้ไงก็ โดนแบนไปแล้วนี่ แต่เขา bloggerคงแบนแค่ชั่วคราว
แต่หวังว่าคงจะไม่แบนอีกนะครับ เพราะบล็อกของผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด หรือว่าผิดโดย
ไม่ได้ตั้งใจก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็เห็นบล็อกของใครบางคนแจกหนัง แจกเพลงยังไม่เห็น
โดนแบนเลยนะครับ แล้วไอ้บล็อกของเรามันก็แค่เขียนข้อความทั่วไปก็เท่านั้นจะ

25 มี.ค. 2553

เฉิ่ม ตอนจบ (เร็วๆนี้)

ในโลกแห่งการเปลี่ยนแปลง ในโลกแห่งความเป็นจริง ในสังคม ในชีวิตของ
คนเราในปัจจุบัน ความเจริญก้าวหน้า ความเจริญรุ่งเรือง เปลี่ยนแปลงชีวิตของคนเรา
ไปอย่างมากมาย ไม่ว่าจะในเรื่องของ สังคม การเป็นอยู่ การดำเนินชีวิต หรือ
สิ่งอื่นใดนอกเหนือจากที่กล่าวก็ตาม

ในสังคมเมือง ในสังคมชีวิต การทำงาน ชีวิตการต่อสู้ในเมืองใหญ่ ชีวิตที่ต้องดำเนิน
เดินไปอย่างรีบเร่ง ชีวิตที่มีไฟแดง ไฟเขียว รถติด และอีกมากมาย ในสังคมเมือง
การดำเนินชีวิตที่แตกต่างจากในสังคมชนบท ต่างจังหวัด ที่คนในสังคมเมืองใหญ่
เขาเรียกว่าเด็กบ้านนอก.................... ค่อยมาเขียนต่อ ...........................

ต่อจากเฉิ่ม...............



"##ขออภัยก้อเพราะผมอยากเขียนไปเรื่อยๆ แต่ขอบคุณ ถ้าคุณชอบอ่านมัน
เราก็จะเขียนไปเรื่อยตามที่ใจอยากจะเขียน เพราะชีวิตนี้ โลกนี้มันมีอะไร
ที่น่าจดจำ ที่น่าเก็บเอาไว้ในความทรงจำตั้งมากมายแต่ แต่บางสิ่งบางอย่าง
เราอาจจะลืมมันไป บ้าง เลยอยากจะเก็บความทรงจำส่วนหนึ่ง

เฉิ่ม…………….

เขียนตอน ตีหนึ่งกว่าๆ ใกล้จะตีสอง หลังจากที่หลับไปตื่นหนึ่ง แล้วก็ตื่นขึ้นมา 
วันพุธ มันมีภาพยนต์รอบดึก ก็เลยไปถามพี่ชาย ที่กำลังดูทีวีอยู่ว่า วันนี้หนัง
เรื่องอะไร พี่ชายตอบมาว่า เฉิ่ม เรื่องเฉิ่ม ผมเคยดูมาแล้วครั้ง ผมรู้สึกประทับ
ไม่หาย รู้สึกประทับใจหนังเรื่องนี้มาก

15 มี.ค. 2553

โลกกับชีวิตที่ต้องเปลี่ยน


ช่วงนี้อากาศค่อนข้างร้อน ความเขียวขจี ความเขียวชอุ่มของต้นไม้ใบหญ้า
ลด น้อยถอยลง ด้วยเพราะความร้อน ของแสงแดดที่แผดเผา ต้นหญ้า ต้นข้าว
และ อีกทั้งหลากหลายสายพันธุ์พืชที่แห้งตายที่ไม่อาจจะสู้ความร้อนของ
แสง แดดที่แผดเผาได้

9 มี.ค. 2553

ความสุขที่แสนเศร้าของเจ้ากระต่าย



ลุกขึ้นตื่นแต่เช้าจะเจ็ดโมงได้ยินเสียงเจ้าไก่โต้ง แม่ไก่ลูกไก่ ส่งเสียงร้องเจี๊ยบจ๊าบ คิดถึงเรื่อง
ที่จะเขียน คิดถึงอะไรหลายๆสิ่ง คิดถึงความเป็นจริง กับชีวิตกับวันเวลาที่ยังเดิน กับโลก
ที่หมุนวนเวียนผ่านผันอย่างไม่เคยหยุดหย่อน คิดถึงเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องในอนาคต
เปิดหน้าต่าง จะเห็นแสงอาทิตย์ตรงหน้าสาดส่องเข้ามาหา นี่ผมคงตื่น

6 มี.ค. 2553

ความทรงจำที่หายไป



วันเวลาผันผ่านกาลเวลาที่ผ่านไป ทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง ของชีวิตมันช่างผ่านไป
อย่างรวดเร็วแทบใจหาย ทุกวัน ทุกเดือน ทุกปี ที่ผ่านไป มีเรื่องราวมากมาย เกิดขึ้นกับชีวิต
ทั้งเศร้าหมอง โศรกเศร้า เศร้าใจ ยินดี ย่ำแย่ รุ่งเรื่อง รุ่งโรจน์ ร่ำรวย ล้มเหลว  มีเรื่องมาก
มายที่น่าปวดหัว  มีเรื่องราวมากมาย ที่ทำให้ยิ้มยื่น รื่นรมย์ ไม่อมทุกข์ ที่แสนจะสุขใจ

24 ก.พ. 2553

ชีวิต ทางเลือก และการเดินทาง


ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ ล้วนแล้วแต่ถูกสร้างมา
ให้มีคู่ มนุษย์อย่างเราๆท่านๆ ก็ต้องมีคู่ นก หนู หมู หมา กาไก่ ลิง สิงโต จิ้งเหลน
จิ้งจกตุ๊กแก สิงสาราสัตว์ ทุกสิ่งทุกอย่าง ย่อมมีคู่ ตะเกียบยังมีคู่ ช้อนคู่กับซ่อม
โต๊ะกับเก้าอี้ จักรยาน มอเตอร์ไซต์ รถยนต์ เครื่องจักร ก็ต้องคู่กับช่างซ่อม

21 ก.พ. 2553

วาเลนไทน์ที่แสนจะโดดเดี่ยว 2

(ต่อจากวันที่ 14) ใกล้จะสว่างผมเขียนบทความนี้ น่าจะซักประมาณ ตี 5 นิดๆ วันนี้
มีฝนตกนิดหน่อย คงเป็นฝนหลงฤดู  วาเลนไทน์ ผมไม่ได้รับดอกไม้ซักช่อ
กุหลาบซักดอกก็ ไม่เห็นวี่แวว ก็โดดเดี่ยวมาตั้งนาน คงไม่แปลก ที่จะไม่มีดอกไม้
วันวาเลนไทน์ ไม่ได้มีความหมายกับผมเท่าใหร่

18 ก.พ. 2553

วาเลนไทน์ที่แสนจะโดดเดี่ยว






"โลก โลกใบนี้ ในโลกใบกลมๆ (หรืออาจจะไม่กลมซักเท่าใหร่) ผมเคยเห็นในทีวี
จำไมได้ว่ารายการอะไร ช่องใหน ถ้ามองดูออกมาจากนอกโลก(ซึ่งไม่มีโอกาสได้ดูของจริง)
เราจะเห็นว่าโลกใบนี้ มันช่าง สวยงามเสียจริง สีฟ้าส่องสว่าง สดใส
โลก โลกใบกลมๆ โลกที่หมุนอยู่ตลอดเวลา หมุนแบบที่ไม่เคยหยุดพักผ่อน

14 ก.พ. 2553

สิ่งที่ขาดหายไป

เหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปหรือเปล่า ชีวิตกำลังตามหาอะไรบางอย่าง เหมือนชีวิตมันยังไม่
สมบูรณ์แบบหรือเปล่า คุณกำลังหาตามใครซักคนหรือเปล่า หลายคนอยู่ลำพัง อยู่แค่เพียง
ลำพัง ไม่มีคนข้างกาย ทำงานนอกบ้าน ต่างจังหวัด อยู่คนเดียว พักอยู่คนเดียวหรืออาจจะ
พักอยู่กับเพื่อน อาจจะทำให้หายเหงาไปได้บ้าง แต่ลึกๆแล้วมันก็ยังเหงา

13 ก.พ. 2553

บทละครฉากสุดท้าย ตอนที่ 2



ความรัก : ในบทละคร พระเอก นางเอก กว่าจะรักกัน มักจะต้อง ทะเลาะกัน แกล้งกัน
เกลียดกัน หรืออาจจะรักกันก่อนแล้วเกลียดกัน แล้วก็กลับมารักกันอีก แต่แล้วสุดท้าย
ในตอนจบพระเอกนางเอกก็ยังรักกันอยู่ดี นี่มันแค่ในบทละคร แต่ในชีวิตจริงล่ะ ความรัก
มันเกิดขึ้นได้อย่างไร เริ่มต้นอย่างไร

บทละครฉากสุดท้าย ตอนที่ 1



ใครที่ชอบดูหนัง ดูละคร ละครที่ชอบ ติดตามดูมาตลอด ละครใกล้จบ ตอนอวสาน
ตอนสุดท้าย พ่อแม่พี่น้อง จะมานั่งดูละคร กันพร้อมหน้าพร้อมตา..............
หลายคนบ่นเสียดาย ทำไมรีบจบจังกำลังสนุก ละครก็ยังเป็นละคร.....................
ฉากสุดท้าย ตอนสุดท้าย ผู้กำกับมักเขียนบทให้จบมาแบบ Happy ending

8 ก.พ. 2553

ขอเป็นพี่ชายที่เสียสละ



เวลาที่รู้สึกปวดหัว เซ็งกับชีวิต ชีวิตที่ไม่ได้ดั่งใจ ความรักที่ไม่ได้ดังหวัง หลายสิ่งหลายอย่าง
ที่ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด มันทำให้รู้ว่าอยากจะหยุดอยู่กับตัวเองซักพัก อยากยุติ ชีวิตออน
ไลน์ พอไปซักช่วง โลกไซเบอร์ โลกออนไลน์ โลกส่วนตัวของใครหลายๆคน เคยรู้สึกเบื่อๆ
กับชีวิตบ้างหรือเปล่า

6 ก.พ. 2553

ความปรารถนา ความสุข ความรัก



ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเสียจิง ก่อนหน้านี้ ดูข่าวเห็นมีน้ำท่วมที่ใหนจำไม่ได้ แต่เป็น
ฝนหลงฤดู ขนาดหลงฤดู นะน้ำยังท่วม แต่พูดไปเรื่องแบบนี้ ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้เลย
แม้แต่กรมอุตนิยมวิทยา ก็ยังมีทำนาย ภูมิอากาศผิดพลาดได้เหมือนกัน ไม่มีสิ่งใด
สมบูรณ์ เพอร์เฟ็ค 100% ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีข้อผิดพลาด

5 ก.พ. 2553

เมฆหมอก มรสุม ชีวิตและความสำเร็จ

ช่วงนี้ รู้สึกสับสนตัวเอง ชีวิตเหมือนหลงอยู่ในสายหมอก เมฆหมอก ที่รายรอบ อยู่รอบตัว
มัน มัวไปหมด มันหลงหาทางออกไม่เจอ มองไม่เห้นทาง ที่จะเดินไป ก็ได้แต่ เดินไปเรื่อยๆ
โดยไม่มี โดยไม่เห็นประตูทางออก ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่า จะหาทางออกให้กับ ชีวิตของ
ตัวเอง ที่ยังหลงอยุ่ในเมฆหมอก แห่งนี้ได้เหรอเปล่า